شيوه بررسي بدن با تاباندن پرتوهاي ايکس بر آن و توليد تصويرهايي بر روي کليشه يا پرده‌هاي حساس را گويند .
در حال حاضر راديوگرافي ديجيتالي يا DR جايگزين راديوگرافي فيلم - اسکرين شده‌است . در ديجيتال راديوگرافي، اشعه ايکس به يک سطح از سنسورها برخورد مي‌کند که بعد از تبديل به سيگنال‌هايي که توليد کننده اطلاعات ديجيتال هستند به يک تصوير در روي صفحه نمايش کامپيوتر تبديل ميشود.
برخي خدمات راديوگرافي
Alignment view و Total Spine
پس از بهره گيري علم راديولوژي در امر تشخيص شكستگي ها و ضايعات مفصلي و نسوج نرم بدن در طب امروزه با پيشرفت تكنولوژي راديولوژي در جهت كاهش اشعه دريافتي و توجه بيشتر به سلامتي بيماران ، قابليت انجام راديوگرافي از سراسر بدن براي تشخيص كايفوز و اسكوليوز و جلوگيري از انحراف استخوانها و مهره هاي بدن ، روند روبه رشد موثرتري داشته و بعلت تهيه عكس سرتاسري از بدن و ارائه آن به صورت يك جا و تعيين درصد زواياي انحراف در مهره هاي گردن تا انتهاي ستون فقرات كمري و استخوانهاي لگن تا انتهاي مچ پاها به طريقه توتال اسپاين (Total Spine)والايمنت ويو(Alignment view) ، امكان بررسي و جلوگيري از پيشرفت درمان را در اين خصوص براي پزشكان محترم ميسر مينمايد و علاوه بر آن بيماران كمتر درمعرض اشعه قرار مي گيرند كه اين موضوع نيز در اين راستا نكته حائز اهميتي ميباشد.
راديوگرافي هاي ساده و با ماده حاجب خوراکي ،وريدي شامل بررسي هاي باريومي
راديوگرافي پانورکس
راديوگرافي پانورکس يکي از مرسوم ترين راديوگرافي هاي تشخيصي در دندانپزشکي است.در اين نوع راديوگرافي دندانپزشک مي تواند کل دندانها واستخوانهاي فک بالا وپائين بيمار رادر يک کليشه ببيند.اين راديوگرافي در مشخص کردن ضايعات فک واطراف دندانها، دندانهاي تهفته ،ميزان استخوان باقيمانده براي درمان هاي ايمپلنت و... به کار مي رود.
راديوگرافي پري‌آپيکال
راديوگرافي پري آپيکال، رايج‌ترين راديوگرافي در دندانپزشکي است. فيلم در داخل دهان قرارمي گيرد واز دندان يا ناحيه? مورد نظر راديوگرافي تهيه ميشود. براي بررسي پوسيدگي دندانها، ضايعات انتهاي ريشه مثل کيست وگرانولوم، موقعيت قرارگيري ايمپلنت‌ها، اندازه گيري طول فايل در درمان‌هاي ريشه و... استفاده ميشود. اين نوع راديوگرافي به طور معمول در مطب‌هاي دندانپزشکي گرفته ميشود. اخيراً" در برخي مطب‌هاي دندانپزشکي از انواع ديجيتال آن استفاده ميشود.
راديوگرافي سفالومتري (Cephalometric Radiography)
نوعي از دستگاه هاي راديوگرافي كه براي تهيه تصوير جمجمه به صورت استاندارد استفاده مي شود اين تكنولوژي از سال 1913 همزمان توسط دو محقق آلماني و آمريكايي معرفي شد. مهمترين امتياز آن اين است كه تصاوير تهيه شده توسط اين دستگاه در زمان‌ها و مكان هاي مختلف با هم قابل مقايسه هستند، موقعيت سر و فاصله آن تا منبع اشعه و فيلم همواره ثابت است. تصاوير سفالومتري مي توانند به صورت جانبي يا خلفي- قدامي تهيه شوند كه عمده كاربرد آن ها در ارتودنسي و جراحي فك و صورت است.
راديوگرافي اکلوزال
تصوير راديوگرافي كه محل و مرحله تكاملي دندانهاي موجود در يك فك را نشان مي دهد. از اين گرافي جهت بررسي وجود سنگ غده ي بزاقي و دندان نهفته هم استفاده ميشود. کاربرد رايج اين گرافي در کودکان؛ جهت تشخيص مراحل رشد دندانهاي شيري و بررسي اين دندانهاست.
راديوگرافي بابت وينگ
عکس هايي هستند که پوسيدگي هاي بين دنداني را بهتر نشان مي دهند. در واقع اين عکس ها براي نشان دادن فاصله عمودي بين دندان هاي بالا و پايين کاربرد دارد.